Goed nieuws / Good news

English below....

Gisteren weer de "routine" controle gehad.
De radioloog had op een andere manier gemeten ... ik weet niet wat er anders aan was, het was voor mij niet anders dan de andere keren.

De oncoloog liet ons de waardes zien: vorige keer 9.3cm lang en 5.8cm breed

Nu na 4 maanden: 7,5cm lang en 4.8cm breed

De oncoloog zei nog dat hier geen conclusies aan verbonden kunnen worden, logisch want zij kennen maar één manier en dat is chemo.

Voor ons was dit reden om een vreugde dans te maken en lekker uit eten te gaan !!

Groetjes en bedankt voor alle kaarsjes, gedachten en mooie, lieve woorden die mij/ons elke keer weer steun geven om door te gaan op dit pad.

Joop en Helena

=============

Yesterday I had my "routine" check.

De radiologist told me he measured in a different way, to me it wasn't different from all the other times.

The oncologist showed the measurements ... last time 9.3cm long and 5.8cm wide

Now after 4 months: 7.5cm long and 4.8cm wide

The oncologist told us that there couldn't be any conclusions to this ... off course they only have one solution to this : chemo

For Helena and me it was reason enough to do a little happy-dance and a nice diner in Haarlem.

Thans for all the candles, thoughts and lovely nice words which give me/us the support to walk on on this path.

Joop and Helena

De 3-maandelijkse controle

Vandaag was het weer zover, de 3-maandelijkse controle.
Vol goede moed vertrokken Helena en ik naar het AVL. Zelf had ik het gevoel dat de tumor niet meer zo hard was als de tijden daarvoor, en ook de hoop natuurlijk dat het kleiner zou zijn.

Na het gebruikelijke bloedprikken en de longfoto was het tijd voor de echo. De dame die de echo maakte, ging me nog een keer uitleggen hoe het tumor in elkaar stak. Je moet het zien als een druiventros. Van boven breder en naar beneden spits toelopend. Ze vertelde me toen dat de lengte 9 cm was ... Op naar dr Rodenhuis, kijken wat hij ervan zegt. Toch wel zwaar teleurgesteld naar de wachtkamer ... wachten dus ... Bij dr Rodenhuis in de kamer, leek het toch weer niet zo erg als we dachten. Althans, hij vindt het nog steeds "binnen de grenzen". Hij raadt me wel, telkens weer, aan om toch te kiezen voor chemo omdat ze daar zulke goede resultaten mee behalen. Mijn LDH waardes waren ook weer iets gestegen en ook dat was geen reden tot paniek bij Rodenhuis.
Helaas wel bij mij. Het sloeg in als een bom en dat zo net na nieuwjaar, was de uitslag weer een tegenvaller van formaat.

Dr Rodenhuis gaf nog wel aan dat ze een aantal soorten kuren hebben, altijd het bericht gekregen dat ze een BEP kuur voor zouden schrijven. De kuur waar Rodenhuis het over had, was er een waar ze in plaats van CISplatin Carboplatin gaan gebruiken. Bijkomend "voordeel" is dat je het poliklinisch kan laten doen. Je hoeft dus niet het ziekenhuis in. Voordeel voor wie of wat is mij nog een raadsel.

In ieder geval nieuwe afspraken gemaakt voor bloedprikken, echo en thorax foto. Alhoewel ik dat laatste eigenlijk niet nodig hab, of in de woorden van Rodenhuis: "...nog meer straling...".

Op weg naar de auto sloef de bom pas echt in, weer niet gelukt, wat moet ik nu, waarom ik ?
Huilend zaten we in de auto met het parkeerkaartje in de hand. Door de tranen heen toch naar huis gereden.
Op de bank stil zitten en toch woedend zijn van binnen, dat is wat mij overkwam. Deze tegenslag kwam harder aan dan al de vorige. Nou op die eerste na natuurlijk. Nu weer alle zeilen bij zetten om weer koers te bepalen voor de komende tijd.